เรามาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง

          เคยถามตัวเองบ่อยๆว่า เมื่อถึงตอนอายุเท่านั้นเท่านี้...เราจะเป็นยังไง..เราจะดีขึ้นหรือแย่ลงหรือเท่าเดิม  มันเป็นความคิดที่เคยแวบเข้ามาในหัวสมองเป็นครั้งคราว เชื่อว่าหลายคนก็คงเคยเป็นแบบนี้

       และเมื่อมาถึงจุดๆหนึ่งที่เคยถามตัวเอง ก็รู้เลยว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปตามกาลเวลาจริงๆ  แม้กระทั่งตัวเราเองก็ยังเปลี่ยนแปลงไป ส่วนจะดีขึ้นหรือเลวลงก็ยังไม่กล้าฟันธง เอาเป็นว่าทุกวันนี้มันก็สุขสบายดี

          แต่เมื่อคิดย้อนหลังไป มันก็มีความสุขไปอีกแบบหนึ่ง แต่ที่แน่ๆเราไม่สามารถหวนกลับไปเป็นแบบเดิมได้ รัก พราก จาก สมหวัง ผิดหวัง สุข ทุกข์  สิ่งเหล่านี้มันคือ วัฏจักร แห่งความเป็นจริงที่ทุกคนต้องพานพบ และพบพานกับมันวนไปเวียนมา นับครั้งไม่ถ้วน

          ก็ขอทำปัจจุบันให้มันดีที่สุด กับเวลาที่เหลืออยู่ก็แล้วกัน  มันก็เป็นความสุขที่เป็นวัฏจักรนั่นล่ะ...