คนดีคนหนึ่งย่อมสามารถใช้ความดีของเขาให้เป็นประโยชน์ ให้เป็นความดีงาม เป็นความเจริญรุ่งเรืองแก่สถาบันของไทยได้ ตรงกันข้ามกับคนไม่ไดีสักคนหนึ่งที่ย่อมใช้ความชั่ว ความเห็นแก่ตัว ความมุ่งร้ายทำลายคนทีมีความน่าริษยา เพราะความดีงามด้วยชื่อเสียงเกียรติยศยิ่งกว่า ความไม่ดีในความหมายของชื่อที่เรียกขานก็แตกต่างกันกับคำว่า คนดี นิสัยใจคอ ความประพฤติปฏิบัติก็ย่อมแตกต่างกันด้วยเป็นธรรมดา
คนดี คือ คนที่ทำความดีเต็มสติปัญญาความสามารถ
คนไม่ดี คือ คนที่ทำความไม่ดีอยู่อย่างเต็มสติปัญญาความสามารถเช่นกัน
คนไม่ดี ยากที่จะส่งเสริมคนดี มีแต่จะทำลายด้วยความอิจฉาริษยา แต่คนดีที่มีจิตใจอ่อนเป็นพื้นฐานสำคัญอยุ่ จึงง่ายต่อการที่จะใจอ่อนเข้าร่วมส่งเสริมคนไม่ดี ทำให้เหมือนดังคนดีได้กลายเป็นคนไม่ดีไปด้วย ซึ่งที่จริงไม่ใช่เช่นนั้น คนดีก็คือ คนดีที่มีความดีที่มุ่งทำความดี แต่อย่างว่า คนดีมักมีอความอ่อนเป็นพื้นนิสัย คือ พื้นของจิตใจอ่อนไหวต่อการแสดงออกซึ่งน้ำใจ จะเมนตาไปโดยไม่รู้ความควรไม่ควร หรือโดยไม่รุ้ความถูกความผิดที่แท้จริง ทำบุญจึงเหมือนทำบาปเช่นนี้ปรากฏให้เห็นอยู่ ยิ่งเป็นคนดีเพียงไร อันตรายจากความอ่อนของจิตใจก็ยิ่งมากเพียงนั้น ขอให้รอบคอบให้อย่างยิ่งในจิตใจของตนเอง ที่รู้ตัวว่า เป็นคนดีที่อ่อนโยนยิ่งนัก
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณานายก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น