".. ผม ผมอยากเป็นโทรศัพท์มือถือคับ .."
- ในห้องเรียนเด็กประถม คุณครูบอกเด็กๆในห้องว่า ให้เขียนคำวิงวอนขอสิ่งที่ตัวเองอยากได้มากที่สุดตอนนี้จากอัลเลาะห์พร้อมบอกเหตุผลว่า ทำไมจึงอยากได้ และเมื่อหมดคาบเรียนคุณครูจึงเก็บความปรารถนาของเด็กๆในห้องเพื่อนำไปอ่านที่บ้านของนาง
-ตกเย็นคุณครูนำความปรารถนาของเด็กมาอ่านทีละคนๆในห้องของนาง เมื่อเธออ่านความปรารถนาของเด็กน้อยคนหนึ่ง เธอถึงกับร้องไห้ไม่หยุด และขณะนั้นสามีของนางเข้ามาในห้องพอดี เขาเห็นนางร้องไห้ จึงถามนางว่า "เธอร้องไห้ทำไมหรือ" นางตอบว่า "วันนี้ ฉันให้เด็กๆ เขียนคำวิงวอนที่ต้องการจากอัลเลาะห์ ฉันอ่านของเด็กคนนี้แล้วฉันรู้สึกเสียใจยิ่งนัก คุณลองอ่านดูสิ"
-สามีจึงหยิบขึ้นมาอ่าน "โอ้อัลเลาะห์ ขอให้ผมเป็นโทรศัพท์มือถือในเย็นวันนี้เลยด้วยเถิด ผมอยากแทนที่มันมาก ผมอยากจะได้รับความสนใจเป็นพิเศษจากคนในบ้าน ผมอยากจะเป็นที่ที่ทุกคนในบ้านให้เวลามากที่สุด ผมอยากจะเป็นมือถือที่อยู่กับพ่อตลอดเวลาแม้ตอนทำงาน ตอนกลับมาบ้านและแม้แต่ตอนพ่ออ่อนเพลีย จากการทำงาน พ่อก็จะอยู่กับมันตลอด ผมอยากจะเป็นมือถือที่แม่เก็บไว้ข้างตัวเสมอ แม้วันที่แม่เหนื่อยแม่ก็ไม่เคยวางมันไว้ห่างกายเลย ผมอยากเป็นแบบมันบ้าง ผมอยากจะเป็นมือถือที่พี่ๆแย่งกัน และอยู่กับมันทั้งวันทั้งคืน ผมอยากให้พี่ๆ สนใจผม แย่งกันมาเล่นกับผมบ้าง .. ผมอยากให้ทุกๆ คนในบ้านใช้เวลาแบบนั้นกับผมบ้าง .. ผมขออีกข้อนึงผมอยากให้ผมสามารถทำให้ทุกๆ คนในบ้านมีความสุขความเพลิดเพลินเหมือนกับที่มือถือให้พวกเขา .. ผมคงไม่ขอจากพระองค์มากไป ผม .. ผมเพียงอยากเป็นมือถือเท่านั้นเอง"
-เมื่อสามีอ่านจบ เขาถึงกับกล่าวขึ้นมาว่า "เด็กน้อยคนนี้น่าสงสารยิ่งนัก ทำไมพ่อแม่เขาใจดำกับเขาเช่นนี้ ????"
-คุณครูได้ฟังเช่นนั้นถึงกับร้องไห้โฮอีกครั้ง และเธอบอกสามีด้วยน้ำตาว่า "เด็กคนนั้น คือลูกชายคนเล็กของเราเองค่ะ"
............................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น