ความรัก คือ ความพร้อมที่จะช่วยเหลือและพร้อมจะรับผิดชอบ
ดังนั้น จึงเสียสละและกระทำได้บนความเบิกบานใจ
ความรักมีพฤติกรรมอันจำกัดรูปแบบมิได้
ดังนั้น จึงอยู่เหนือการอ้างอิงและวิจารณ์
ความรักไม่เรียกร้องและไม่หวาดระแวง
ดังนั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ล้วนมั่นใจในรักเสมอ
ความรักไม่อาจเสาะหา แต่ให้ได้ไม่รู้หมด
ดังนั้น ยิ่งเสาะหา ยิ่งหาไกล ยิ่งให้ ยิ่งมีมากขึ้น
ความรักทำลายความกลัวและความเศร้าหมอง
ดังนั้น จึงปลดเปลื้องพันธนาการจากความลุ่มหลง
ความรักเป็นสัมพันธภาพเหนือกว่าพันธะทั้งมวล
ดังนั้น ความรักเท่านั้นที่จะสร้างสันติภาพขึ้นได้
ความรักหล่อเลี้ยง และเป็นพลังที่แท้จริงของชีวิต
ดังนั้น ไร้รัก ชีวิตก็ย่อมจืดชืด และสิ้นคุณค่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น