ถาม เวลานั่งทำสมาธิถึงจุดที่จิตรวมแล้วจะรู้สึกเฉยๆสงบเหมือนกลั้นลมหายใจแต่รู้ตัว อย่างนี้เรียกว่าเป็นสมาธิใช่หรือไม่
ตอบ สมาธิแบบตั้งใจมั่น มีทั้งแบบสัมมาสมาธิและแบบมิจฉาสมาธิ ถ้าเป็น สัมมาสมาธิ มันจะต้องมีความรู้สึกสงบเฉยๆในลักษณะว่าเยือกเย็นไม่ตื่นเต้น คือ จะปลอดโปร่งมีสติและไม่อึดอัดจะรู้สึกถึงความคลี่คลายผ่อนคลายในตัว ถ้ารู้สึกเหมือนกลั้นหายใจถ้ามันอึดอัดอย่างนี้จะเป็นสมาธิที่ยังไม่เรียกว่า สัมมาสมาธิ
ถาม ถ้าเรารู้ว่าเรามีตัณหาแต่ยังละยังวางไม่ได้จะมีวิธีหรืออุบายอย่างไรในการละและความอยากที่จะปฏิบัติให้สงบถือว่าเป็นตัณหาหรือไม่ ถ้าเป็นตัณหาแล้วจะต้องวางใจอย่างไรถึงจะละตัณหานี้ได้
ตอบ เมื่อเรารู้ว่ามีตัณหามันก็แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงแค่เริ่มปฏิบัติแล้วเราจะละตณัหาได้มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป เราต้องพยายามสร้างความรู้สร้างความเข้าใจเพื่อให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ตัณหามีบทบาทอย่างไร มีกระบวนการอย่างไร มีโทษอย่างไร ทำให้เกิดอุปสรรคอย่างไร เมื่อเราเห็นโทษชัดเจนมาขึ้น เราก็พร้อมที่จะละ การเห็นโทษตัวนี้แหละเป็นสิ่งที่สำคัญมาก แล้วเราก็พิจารณาสังเกตดูประโยชน์ที่เกิดขึ้น ถ้าเราละตัณหาได้เพื่อให้กาำลังใจกับตัวเองไม่ใช่จะเอาแต่หักห้ามอย่างเดียว หากเรามีเป้าหมายเช่นอยากปฏิบัติเพื่อจะได้ความสงบจะเป็นตัณหาหรือไม ่โดยทั่วๆไปการจะปฏิบัติมันก็ต้องอาศัยความอยาก เราอาศัยความอยากเราอาศัยความต้องการ แต่เป็นความอยากในสิ่งที่ดี มีคำศัพท์อีกคำสำหรับความอยากหรือหรือความพอใจที่ไม่ใช่ตัณหา คือ ฉันทะ เช่น มีธรรมฉันทะ มีกุศลฉันทะ ซึ่งเป็นความอยากที่ดี แต่ถ้าเราอยากปฏิบัติให้สงบเพื่อให้เขาสรรเสริญ หรือเพื่อจะได้มีฤทธิ์เดชไว้อวด หรือไว้ปราบปรามคนอื่นอย่างนี้ นั่นคือ ตัณหาเพราะเป็นการสนองต่อความรู้สึกต่อตัวตน แต่ถ้าอยากจะสงบเพื่อสร้างคุณธรรมในตนเพื่อสร้างคุณงามความดีเพื่อจะได้เป็นลูกศิษย์ที่ดีของพระพุทธเจ้า อย่างนี้ก็แรงผลักดันที่ถูกต้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น