ความห่อเหี่ยวหรือหดหู่ใจ เป็นอาการที่จิตขาดความสดชื่น แม้มี
แรงกาย แต่ก็เหมือนหมดแรงใจจะทำอะไร
การหมดแรงใจทั้งที่ยังมีแรงกาย เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่แสดงว่า
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน
เมื่อไม่มีใจอย่างเดียว ความรักหรือความสัมพันธ์ใดๆก็ไปไม่รอด
กิจการงานใดๆก็สำเร็จลุล่วงไม่ได้ หรือแม้กระทั่งชีวิตทั้งชีวิตก็อยู่ไม่ไหว
ความห่อเหี่ยวหรือหดหู่ใจอาจปรากฏในหลายรูปแบบ ความ
น้อยใจก็ใช่ ความเบื่อหน่ายก็ใช่ ความวกวนคิดไม่ดีก็ใช่ ความอ่อนล้าจาก
การต้องทนอดกลั้นก็ใช่ ความทรมานสุดบรรยายจากความรู้สึกผิดก็ใช่
แต่ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนของความห่อเหี่ยว จะมีอยู่ก็เพียงแค่
สองระดับใหญ่ๆ คือ
๑ ห่อเหี่ยวจนจมอยู่กับความคิดว่า ‘ไม่มีทางแก้’
ความห่อเหี่ยวขั้นนี้ มักให้ความรู้สึกเหมือนมือเท้าถูกล็อกตาย ไม่
อยากมีแก่จิตแก่ใจขยับเขยื้อนไปไหน นึกว่าเยียวยาอย่างไรก็ไม่หาย เพื่อ
แก้ทาง ให้คิดว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง ในเมื่อกายมันไม่อยากขยับ
ก็ออกกำลังกายให้เกิดการขยับสุดฤทธิ์ไปเลย โดยตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน
ทุกครั้งที่ออกกำลังกายว่า คุณจะ ‘ออกกำลังเพื่อทำลายความคิดแย่ๆให้
ได้’ เมื่อเล็งไว้เช่นนั้น ยิ่งเคลื่อนไหว ยิ่งกระปรี้กระเปร่า คุณก็จะยิ่งเห็น
ความคิดความเชื่อแย่ๆละลายหาย เหมือนเคาะสนิมที่เกรอะกรังหนาเตอะ
หลุดร่วงเป็นกระบิๆ เห็นจะจะทันตาทันใจ!
๒. ห่อเหี่ยวแบบยังคิดอยู่ว่า ‘น่าจะทำอะไรให้ดีขึ้นได้’
ห่อเหี่ยวแบบนี้ แค่ฝึกหายใจให้สดชื่นก็พอ วิธีหายใจให้สดชื่น คุณ
ต้องฝึก ‘หายใจสองครั้ง’
ครั้งแรก หายใจยาวอย่างค่อยเป็นค่อยไป ด้วยความระลึกถึง
ความจริงที่ว่า ลมหายใจคือความสดชื่นกายสดชื่นใจ จากนั้นให้พักเงียบๆ
รอดูต่อไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก
ครั้งที่สอง หายใจเพื่อสังเกตว่า ลมที่สองสดชื่นมากขึ้นหรือ
น้อยลงกว่าลมแรก ปล่อยให้ลมเข้ามาตามธรรมชาติ อย่าเร่งรีบ อย่าฝืน
บังคับ แล้วสำรวจความรู้สึกตามที่มันเป็น ไม่หวังว่าจะรักษาหรือเพิ่ม
ความสดชื่นใดๆทั้งสิ้น
ไม่ว่าความสดชื่นซึ่งปรากฏในลมหายใจที่สอง จะเท่าเดิม จะมาก
ขึ้น หรือจะน้อยลง คุณจะพบสิ่งหนึ่ง คือ จิตใจกลับฟื้นฟูสติ ความห่อเหี่ยว
น้อยลงอย่างน่าประหลาดใจ นั่นเพราะจิตเปลี่ยนจากอาการจมอยู่กับ
ความห่อเหี่ยว มาเป็น ‘เห็นความไม่เที่ยงของความสดชื่น’ แทน ซึ่งให้
ความรู้สึกดี ทำนองเดียวกับรู้สึกว่า ตัวเองหล่อหรือสวยน้อยลง ไม่ใช่น่า
เกลียดขี้ริ้วขี้เหร่ชวนเมิน หรือทำนองเดียวกับรู้สึกว่า ร่ำรวยน้อยลง ไม่ใช่
ยากจนข้นแค้นเกินจะรับ
เมื่อฝึก ‘หายใจสองครั้ง’ ให้ได้ทุกครั้งที่ห่อเหี่ยว จะเหมือนคุณมี
กำลังวิเศษหนุนหลัง จะตกแล้วไม่ตกจริง จะเหี่ยวแล้วไม่เหี่ยวจริง ทั้งๆ
ที่ไม่ได้ทำอะไรเพิ่มเติมมากมาย นี่คือหลักฐานยืนยันว่า ความห่อเหี่ยว
ครอบงำคุณไม่ได้หรอก ถ้าคุณไม่ก้มหน้าก้มตาปล่อยให้มันครอบงำ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น